Skyrunning estas defio sed ankaŭ libereco.
Kiu estas Ana Čufer?
Homoj kutime priskribas min kiel montkuriston el Slovenio, kiu preferas kuri malsupren. Mi ne vere vidas min kiel atleto, sed homo, kiu ne povas esti kvieta kaj bezonas multe esti ekstere. Mi estas obstina kaj provas esti honesta kiel eble plej multe. Mi ne eltenas perfidon. Krom kuristo mi ankaŭ faras Majstrecon pri geografio. Mi estas vegana kaj mi amas kuiri bongustajn manĝojn. Krom tio mi estas granda ŝatanto de kafo, muziko, spektado de filmoj/spektakloj kaj kun miaj amikoj.
Kio igas vin deziri esti ĉielkuristo?
Mia celo estas ne esti ĉielkuristo. Mia celo estas esti ekstere, rapide moviĝi en montoj, esti feliĉa kaj amuziĝi. Kaj tio kondukas al esti ĉielkuristo.
Kion signifas por vi esti ĉielkuristo?
Kiel mi diris, mi ne vidas min vere kiel atleto (ankoraŭ). Sed se iu nomas min ĉielkuristo, tio ĝojigas min ĉar tio signifas, ke aliaj ankaŭ vidas mian pasion kaj amon por kuri en montoj. Kaj kun tio mi esperas, ke mi povas inspiri aliajn virinojn aliĝi al mi, farante tion, kion ili amas.
Kio inspiras kaj instigas vin iri skyrunning kaj estu parto de la skyrunning komunumo?
Skyrunning estas defio sed ankaŭ libereco. Mi amas puŝi miajn limojn kaj senti vin libera (krom la tre objektiva fakto, ke ĝi estas la plej mirinda sporto). La skyrunning komunumo estas tiel inspira. Mi admiras ilin ne nur ĉar ili estas bonegaj atletoj sed plejparte ĉar ili estas tiel modestaj, mirindaj, mirindaj kaj humilaj homoj.
Kiel vi sentas vin antaŭ, dum kaj post kuri en la montoj?
Ne ĉiam estas facile kiam vi provas kunordigi universitaton kaj eniri vian tagon. Do mi ne ĉiam estas motivita, tio estas fakto. Sed kiam mi estas laca kaj eble iom maldiligenta kaj estas malfacile kuri, mi pensas, kiel mirinda estos post kiam mi estos tie ekstere! Dum mia kurado mi sentas min libera de ĉio. Ne gravas kiom malrapida, malbona, malfacila, rapida, facila estas mia kurado – mi ĉiam sentas min feliĉa farante ĝin. Kaj tial mi faras tion, kion mi faras. Estas mia meditado. Post kuro mi ricevas ĉi tiun superpotencon alfronti la mondon. Do eble tio estas la kialo, ke mi povas bone kunordigi miajn studojn. Kurado donas al mi potencon.
For de la vojoj, diru al ni pri via laboro?
Ĉu vi ĉiam faris ĉi tiun laboron, aŭ ĉu vi ŝanĝis karieron? Mi estas studento do krom tio mi sukcesas fari nur fojajn laborojn. Ĝis nun mi havis multajn diversajn laborojn. Mi estis kelnero, mi laboris per komputiloj, en kuirejo, infanvartado, sportbutiko. Restas al mi unu jaro da kolegio do mi esperas, ke mi baldaŭ trovos laboron rilatan al mia profesio.
Ĉu vi estas implikita en iu ajn projekto aŭ komerco rilatanta al kurado?
Mi estas en Salomon kaj Suunto-teamo.
Kiel aspektas tipa trejna semajno por vi?
Ĝi tiom varias, ke estas malfacile diri. Nuntempe mia semajno aspektas jene: unu forttrejnado, du intervalaj trejnadoj kaj aliaj resaniĝo intere = 110 km.
Ĉu vi kutime iras spuri/skyrunning sole aŭ kun aliaj?
Tio dependas. Sed plejparte sole ĉar estas malfacile kunordigi tempon. Sed semajnfine mi ofte havas kompanion kaj ĝi estas la plej bona!
Ĉu vi preferas kuri en ĉielvetkuroj, aŭ krei kaj kuri viajn proprajn kurantajn aventurojn?
Fakte ambaŭ. Mi amas kuregi sed se mi faras ĝin tro ofte ĝi perdas sian ĉarmon. Do intere mi amas havi kurantajn aventurojn.
Ĉu vi ĉiam estis kapabla kaj gvidis aktivan vivstilon, aŭ ĉu tio komenciĝis nur pli lastatempe?
Mi ĉiam estis subĉiela persono kaj mi kuras ekde mia infanaĝo. Sed mi neniam ekzercis kuradon. Ĉi tio estas mia dua jaro da trejnado kun trejnisto. Komence mi sciis, ke mi estas bona sed mi ne multe trejnis. Mi timis, ke se mi tro serioze ekfari tion, tio ne plu estos amuza, ne plu estos mia fuĝo. Sed tiam mi eniris Salomon-teamo kaj mi diris, ke mi devas provi ĝin. Mi ne sciis, ke mi eĉ pli enamiĝos pri kurado.
Ĉu vi spertis iun malfacilan periodon en via vivo, kiun vi ŝatus dividi? Kiel ĉi tiuj spertoj influis vian vivon? Ĉu kurado helpis vin trapasi tie periodojn? Se jes, kiel?
Mi estis diagnozita kun endometriozo antaŭ 3 jaroj kaj havis kirurgion. Antaŭ tio estis tre malfacile ĉar mi suferis grandegan doloron. Post la operacio mi bezonis unu jaron por senti min denove, ĉar en tiu periodo mi bezonis esti sur piloloj. Mi ne vere konkuris tiutempe, nur kelkajn mallongajn vetkurojn. Estis pli malfacile por mi ĉar kurado ne helpis min, ĝi simple ne povis. Mi havis malaltan sangopremon la tutan tempon kaj mi estis dormema. Kurado ne vekis min, do estis malfacile fari ĝin. Sed post tiu periodo, kiam mi sentis min denove homa kaj komencis kuri kun multe pli da energio, ĝi estis tiel liberiga kaj mi sciis precize kion mi mankis dum ĉi tiu tuta tempo.
Kiam aferoj tamen okazas sur la vojoj, pri kio vi pensas por daŭrigi vin?
Ĝi dependas de la problemo, sed kutime mi memorigas min, ke mi sciis dekomence, ke ĝi ne ĉiam estos facila kaj ke vi ankoraŭ estas ekstere, en la naturo, farante tion, kion vi amas, kvankam ĝi doloras. Mi memorigas min, ke foje vi devas komfortiĝi kun malkomforta.
Ĉu vi preferas aŭskulti muzikon dum vi kuras, aŭ aŭskulti la naturon?
Mi malofte aŭskultas muzikon dum mi kuras, ĉar dum multaj malrapidaj kuroj mi bezonas malbari mian kapon ekzemple pro universitato kaj la tuta studado kaj mia senfina listo de faro. Dum malfacilaj trejnadoj mi ne povas aŭskulti ĝin. Sed kiam mi aŭskultas mian mirindan ludliston dum malrapidaj kuroj... nu ĝi ofte foriĝas de kontrolo kaj mia kuro evoluas al muzikfilmeto.
Kiuj estas viaj plej ŝatataj ĉiel/vojaj vetkuroj?
Mi ne povas decidi. Estas tiom da mirindaj vetkuroj. Nur kelkaj el ili: Delicious trail Dolomiti, Transpelmo skyrace, UTVV, Skyrace Carnia, Dolomyths run skyrace.
Kiuj estas viaj rasplanoj por 2021/2022?
Por konkuri en Golden Trail mondaj serioj kaj ankaŭ fari kelkajn el miaj plej ŝatataj vetkuroj en mia lando.
Kiuj rasoj estas en via listo?
Mi ŝatus esti parto de Matterhorn ultraks, UTMB kaj Tromso skyrace iun tagon.
Ĉu vi havis iujn malbonajn aŭ timigajn momentojn en? skyrunning? Kiel vi traktis ilin?
Mi faris. La plej timiga estis la lasta vetkuro, kiun mi havis antaŭ mia kirurgio, antaŭ ol mi sciis, kio estas malbona ĉe mi. Ĝi estis 30 km longa vetkuro kaj mi havis diareon, vertiĝon, laciĝon, mia stomako doloris ktp. Mi estis tre proksime al forlasi la vetkuron sed mi simple ne povis ĉar ĝi estis sur mia hejma teritorio. Ĉiuj miaj amikoj estis tie. Mi ne volis rezigni. Ĝi estis ruiniga ĉar mi ne sciis kial mi sentis min tiel malbone. Mi finis mian vetkuron ĉar miaj amikoj povigis min apud la kurso. Mi rekonis mian doloron kaj koncentriĝis pri miaj fortaj punktoj. Mia supra korpo estis mortanta, mia menso estis sen kontrolo, sed miaj kruroj estis bone. Do mi diris al mi: "Ĝis vi povos movi viajn krurojn, vi atingos tiun cellinion kaj tiam vi povos ripozi tiom longe kiom vi volas."
Kio estis via plej bona momento skyrunning kaj kial?
Pasintjare certe estis mia provo por FKT supren kaj malsupren la plej altan slovenan monton Triglav. Mi faris ĝin ĉar ne estis vetkuroj kaj ĝi estis mia unua jaro trejnado kun trejnisto. Mi volis scii en kia formo mi estis kaj ankaŭ ĝi estis granda defio. Triglav havas perfektan deklivon por mi. Mi estis iom malĝoja, ke mi ne povis iri pli rapide ĉe la supro ĉar estis multaj homoj kaj mi devis esti krome singarda. Sed ĝenerale ĝi estis mirinda sperto kaj miaj amikoj estis tie do ĝi estis tre mirinda tago por mi.
Kiuj estas viaj grandaj revoj por la estonteco, en skyrunning kaj en la vivo?
Revoj por mia estonteco estas simplaj. Esti feliĉa kun tio, kion mi faras, lerni, kreski, ĝui kuri kaj ankaŭ ĝui vivon.
Kompreneble mi volas pliboniĝi kiel atleto kaj havi miajn personajn projektojn kaj vetkurojn, al kiuj mi volas esti parto, sed mia ĉefa celo estas ami tion, kion mi faras, kio ajn okazas.
Kio estas via plej bona konsilo por aliaj ĉielkuruloj?
Estas konsilo, kiu ne nur utilas skyrunning sed ankaŭ en la vivo ĝenerale: “Esti negativa nur malfaciligas malfacilan vojaĝon. Vi povas ricevi kakton, sed vi ne devas sidi sur ĝi.”
Dankon Ana pro dividado de via rakonto kun ni! Ni deziras al vi ĉion bonan!
/Snezana Djuric