Skyrunning bir meydan okuma ama aynı zamanda özgürlük.
Ana Çufer kimdir?
İnsanlar beni genellikle yokuş aşağı koşmayı tercih eden Slovenyalı bir dağ koşucusu olarak tanımlar. Kendimi gerçekten bir atlet olarak görmüyorum ama hareketsiz kalamayan ve çok fazla dışarıda olması gereken biri olarak görüyorum. İnatçıyım ve mümkün olduğunca dürüst olmaya çalışıyorum. ihanete dayanamam Koşucu olmanın yanı sıra coğrafya alanında da yüksek lisans yapıyorum. Ben veganım ve lezzetli yemekler yapmayı seviyorum. Bunun yanı sıra, kahve, müzik, film/şov izleme ve arkadaşlarımla takılmanın büyük bir hayranıyım.
Seni bir skyrunner olmak istemeye iten nedir?
Amacım skyrunner olmak değil. Amacım dışarıda olmak, dağlarda hızlı hareket etmek, mutlu olmak ve eğlenmek. Ve bu bir skyrunner olmaya götürür.
Skyrunner olmak senin için ne ifade ediyor?
Dediğim gibi, kendimi gerçekten bir sporcu olarak görmüyorum (henüz). Ama biri bana skyrunner derse, bu beni mutlu eder çünkü bu, diğerlerinin de benim dağlarda koşma tutkumu ve sevgimi gördüğü anlamına gelir. Ve bununla umarım diğer kadınlara sevdikleri şeyi yaparak bana katılmaları için ilham verebilirim.
Gitmeniz için size ilham veren ve motive eden şeyler skyrunning ve bir parçası olmak skyrunning topluluk?
Skyrunning bir meydan okuma ama aynı zamanda özgürlük. Sınırlarımı zorlamayı ve özgür hissetmeyi seviyorum (bunun en harika spor olduğu gerçeğinin yanı sıra). bu skyrunning topluluk çok ilham verici. Onlara sadece harika sporcular oldukları için değil, daha çok mütevazı, harika, harika ve mütevazi insanlar oldukları için hayranım.
Dağlarda koşmadan önce, sırasında ve sonrasında nasıl hissediyorsunuz?
Üniversiteyi koordine etmeye ve gününüze koşmaya çalıştığınızda her zaman kolay değildir. Yani her zaman motive olmuyorum, bu bir gerçek. Ama yorgun ve belki biraz tembel olduğumda ve koşmak zor olduğunda, oraya vardığımda ne kadar harika olacağını düşünüyorum! Koşum sırasında her şeyden özgür hissediyorum. Koşumun ne kadar yavaş, kötü, zor, hızlı, kolay olduğu önemli değil - bunu yapmaktan her zaman mutlu olurum. Ve bu yüzden yaptığım şeyi yapıyorum. Bu benim meditasyonum. Bir koşudan sonra dünyayla yüzleşmek için bu süper gücü elde ediyorum. Belki de çalışmalarımla iyi koordine olabilmemin nedeni budur. Koşmak bana güç veriyor.
Patikalardan uzakta, bize işinizden bahseder misiniz?
Hep bu işi mi yaptınız yoksa kariyer mi değiştirdiniz? Ben bir öğrenciyim, bunun yanında sadece ara sıra işler yapmayı başarıyorum. Şimdiye kadar birçok farklı işte çalıştım. Garsondum, bilgisayarlarla çalıştım, mutfakta, çocuk bakıcılığında, spor mağazasında çalıştım. Bir yıllık üniversitem kaldı, umarım yakında mesleğimle ilgili bir iş bulurum.
Koşmakla ilgili herhangi bir proje veya işle ilgileniyor musunuz?
Salomon ve Suunto ekibindeyim.
Tipik bir eğitim haftası sizin için nasıl geçiyor?
O kadar çok değişiyor ki anlatması zor. Şu anda haftam şöyle görünüyor: bir kuvvet antrenmanı, iki interval antrenmanı ve diğerleri = 110 km arasında toparlanma.
Genelde iz sürer misin?skyrunning yalnız mı yoksa başkalarıyla mı?
Duruma göre değişir. Ama çoğunlukla yalnız çünkü zamanı koordine etmek zor. Ama hafta sonları sık sık misafirlerim oluyor ve en iyisi bu!
Hava yarışlarında koşmayı mı yoksa kendi koşu maceralarınızı yaratmayı ve yürütmeyi mi tercih edersiniz?
Aslında ikisi de. Yarışmayı severim ama çok sık yaparsam çekiciliğini kaybeder. Bu yüzden arada maceralar yaşamayı seviyorum.
Her zaman zinde ve aktif bir yaşam tarzı mı sürdünüz, yoksa bu daha yeni mi başladı?
Her zaman açık hava insanıydım ve çocukluğumdan beri koşuyorum. Ama hiç koşma antrenmanı yapmadım. Bu benim bir koçla ikinci eğitim yılım. Başlangıçta iyi olduğumu biliyordum ama çok fazla antrenman yapmadım. Bunu çok ciddiye almaya başlarsam artık eğlenceli olmayacağından, artık benim kaçışım olmayacağından korktum. Ama sonra Salomon ekibine girdim ve denemem gerektiğini söyledim. Koşmaya daha fazla aşık olacağımı bilmiyordum.
Hayatında paylaşmak istediğin zor bir dönem yaşadın mı? Bu deneyimler hayatınızı nasıl etkiledi? Koşmak, o dönemleri atlatmana yardımcı oldu mu? Öyleyse nasıl?
3 yıl önce endometriozis teşhisi kondu ve ameliyat oldum. Ondan önce çok zordu çünkü çok büyük acı çekiyordum. Ameliyattan sonra kendimi yeniden hissetmek için bir yıla ihtiyacım vardı çünkü o dönemde hap kullanmam gerekiyordu. O zamanlar gerçekten rekabet etmedim, sadece bazı kısa yarışlar. Benim için daha zordu çünkü koşmak bana yardımcı olmadı, yardımcı olamadı. Sürekli düşük tansiyonum vardı ve uykum vardı. Koşmak beni uyandırmadı, bu yüzden yapmak zordu. Ama o dönemden sonra yeniden insan olduğumu hissettiğimde ve çok daha fazla enerjiyle koşmaya başladığımda, bu çok özgürleştiriciydi ve tüm bu süre boyunca tam olarak neyi kaçırdığımı biliyordum.
İşler yolunda gitmediğinde, devam etmeni sağlayacak ne düşünüyorsun?
Soruna bağlı ama genellikle kendime en başından beri bunun her zaman kolay olmayacağını bildiğimi ve hala dışarıda, doğanın içinde, canını yaksa da sevdiğin şeyi yaptığını hatırlatırım. Kendime bazen rahatsız olma konusunda rahat olman gerektiğini hatırlatırım.
Koşarken müzik dinlemeyi mi yoksa doğayı dinlemeyi mi tercih edersiniz?
Koşarken nadiren müzik dinlerim, çünkü birçok yavaş koşuda, örneğin üniversite, tüm çalışma ve sonsuz yapılacaklar listem yüzünden kafamı boşaltmam gerekiyor. Zor antrenmanlarda onu dinleyemiyorum. Ama harika çalma listemi yavaş yavaş dinlediğimde… eh, genellikle kontrolden çıkıyor ve koşum bir müzik videosuna dönüşüyor.
En sevdiğiniz gökyüzü/patika yarışları hangileri?
karar veremiyorum Pek çok harika yarış var. Bunlardan sadece birkaçı: Lezzetli parkur Dolomiti, Transpelmo skyrace, UTVV, Skyrace Carnia, Dolomyths run skyrace.
2021/2022 için yarış planlarınız neler?
Golden Trail World serisinde yarışmak ve ayrıca ülkemde en sevdiğim yarışlardan birkaçını yapmak.
Yapılacaklar listenizde hangi yarışlar var?
Bir gün Matterhorn ultraks, UTMB ve Tromso gökyüzü yarışının bir parçası olmayı çok isterim.
Hiç kötü ya da korkutucu bir anınız oldu mu? skyrunning? Onlarla nasıl başa çıktın?
Yaptım. En korkunç olanı, benim sorunumun ne olduğunu anlamadan önce, ameliyatımdan önceki son yarışımdı. 30 km uzunluğunda bir yarıştı ve ishal, baş dönmesi, yorgunluk, midem ağrıyordu vs. Bütün arkadaşlarım oradaydı. Bırakmak istemedim. Yıkıcıydı çünkü neden bu kadar kötü hissettiğimi bilmiyordum. Yarışımı bitirdim çünkü arkadaşlarım parkur boyunca beni güçlendirdi. Acımı tanıdım ve güçlü noktalarıma odaklandım. Vücudumun üst kısmı ölüyordu, aklım kontrolden çıkmıştı ama bacaklarım iyiydi. Ben de kendi kendime "Bacaklarını hareket ettirene kadar bitiş çizgisine gideceksin ve sonra istediğin kadar dinlenebilirsin" dedim.
en iyi anın neydi skyrunning ve neden?
Geçen yıl, kesinlikle Slovenya'nın en yüksek dağı Triglav'da yukarı ve aşağı FKT girişimimdi. Yaptım çünkü yarış yoktu ve bir koçla ilk yıl antrenmanımdı. Nasıl bir formda olduğumu bilmek istiyordum ve aynı zamanda bu büyük bir zorluktu. Triglav'ın benim için mükemmel bir yokuş aşağı var. Zirvede daha hızlı gidemediğim için biraz üzgündüm çünkü çok fazla insan vardı ve ekstra dikkatli olmam gerekiyordu. Ama genel olarak harika bir deneyimdi ve arkadaşlarım oradaydı, bu yüzden benim için çok harika bir gündü.
Gelecek için büyük hayalleriniz neler? skyrunning ve hayatta?
Geleceğim için hayaller basit. Yaptığım işten mutlu olmak, öğrenmek, büyümek, koşmaktan ve hayattan zevk almak.
Elbette bir sporcu olarak daha iyi olmak ve kişisel projelerim ve parçası olmak istediğim yarışlar yapmak istiyorum ama asıl amacım ne olursa olsun yaptığım işi sevmek.
Diğer skyrunner'lara en iyi tavsiyeniz nedir?
Bu sadece yararlı olmakla kalmayan bir tavsiyedir. skyrunning ama aynı zamanda genel olarak hayatta: “Olumsuz olmak, zorlu bir yolculuğu yalnızca daha da zorlaştırır. Size bir kaktüs verilebilir ama üzerine oturmak zorunda değilsiniz.”
Hikayenizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz Ana! Size en iyisini diliyoruz!
/Snezana Djuric