Hardlopen op verschillende terreinen en spectaculaire omgevingen
Bergop, bergaf, technisch klimmen, steile bergen, rotsachtig, modderig, glooiende heuvels, stenen, lastige paden, een rivier oversteken enz...
Hardlopen op al die verschillende soorten terreinen is natuurlijk een uitdaging, maar ook de grote schoonheid van de sport Skyrunning.
Blog door Snezana Djuric, Arduua Koploper. Geïnspireerd door het boek Anatomy of running geschreven door Joe Puleo en Patrick Milroy.
De invloed van het terrein en andere externe factoren
Zoals we allemaal weten, Skyrunning en trailrunning omvat hardlopen op verschillende terreinen, van zachte onverharde paden, via boswegen tot rotsachtige terreinen. Dit boek beschrijft hoe terrein invloed heeft op gewrichten, spieren, ruggengraat en hardloopefficiëntie.
Wegen variëren enorm, van harde betonwegen tot zachte grindwegen. Dit verandert de schokgolven en adaptieve reacties van het bewegingsapparaat, vooral in de onderste ledematen.
Aanpassing is moeilijk voor hardlopers die aan berglopen doen. Ze moeten verticaal klimmen en dalen, en ze moeten ook diagonaal over de hellingen rennen. Hierdoor ontstaan extra krachten die de enkels, knieën, heupen en het bekken aantasten. Als gevolg hiervan kan scoliose van de onderrug het gevolg zijn als er geen voorbereidende maatregelen voor dit soort hardlopen worden genomen.
Hardlopen op heuvelachtig terrein is de ultieme test van het vermogen van hardlopers om hun bovenlichaam rechtop te houden tijdens het hardlopen. Flexibiliteit van de wervelkolom, vooral in de onderrug, is een voordeel omdat de hardloper naar de helling moet leunen als hij klimt en achterover moet leunen als hij afdaalt om te voorkomen dat het zwaartepunt horizontaal naar voren beweegt als gevolg van hardlopen. Dit betekent dat de heupen flexibeler moeten zijn om te compenseren voor het verminderde bewegingsbereik in de wervelkolom dat wordt veroorzaakt doordat de romp naar voren moet kantelen.
Hoewel dezelfde spieren worden gebruikt voor hardlopen op bergachtig terrein, verschuift de nadruk van de ene spiergroep naar de andere. Spinale extensorspier, m.erector spinae en lumbale-femorale spier, m.iliopsoas – moeten sterker samentrekken tijdens de opstijging omdat de kanteling van de wervelkolom meer inspanning vereist om deze in een stabiele positie te houden dan wanneer de romp in een verticale positie is . Bij het bergafwaarts lopen worden de spieren van de voorste linie van de onderbenen en dijen meer belast omdat ze de werking van de grondkrachten en de invloed van de zwaartekracht moeten opvangen. De spieren van het blad en de voorkant van de dij die dienen om te klimmen, moeten worden versterkt.
Lopen op een open aarden baan, cross country, is uitgebreid genoeg om wereldkampioenschappen te organiseren. Vaak vindt het plaats op grasland in parken. Echte liefhebbers hebben liever 10 of meer kilometers kleverige modder waar ze bij elke stap hun voeten uit moeten trekken :D. Het kiezen van schoenen kan helpen bij het bewegen, maar het helpt de hardloper niet om zich voor te bereiden op de toenemende inspanning die nodig is om elke uitputtende stap uit te voeren in vergelijking met voetbewegingen bij het rennen op een recht pad.
Trail hoeken en bochten zijn speciale moeilijkheden die moeten worden overwonnen. De loper in de baanbocht moet in de juiste hoek kantelen. Deze oefenen spanning uit op de laterale buitenste structuur van de onderste ledematen. De laterale knieband en het enkelgewricht moeten bestand zijn tegen de extra druk die door de afbuiging wordt veroorzaakt. De binnenkant van het onderbeen lijdt aan een soortgelijk geval. De schoenen moeten ook aangepast zijn om externe krachten op te vangen.
Voor alle verschillende disciplines is trainen in omstandigheden die dicht bij de omstandigheden van de competitie liggen van onschatbare waarde.
Elke training moet gebaseerd zijn op beschikbare trainingsfaciliteiten. Het is onwaarschijnlijk dat een in de stad wonende bergsporter een geschikt trainingsterrein voor het huis heeft. Zo'n atleet kan worden voorbereid met behulp van trappen om klimbewegingen te simuleren.
Al met al is het erg belangrijk dat je je doelen en trainingsplan kent. Trainingen omvatten hardlopen op een rechte weg, hardlopen op heuvels, hardlopen op hellingen en het versterken van je spieren, ligamenten, flexibiliteit en stretching. In de bergen blijven is uiterst belangrijk voor hardlopers. Wanneer je de kans hebt. Verschillende ademhalingen, verschillende terreinen, de focus ligt op de voorbereidingen.
Alle atleten trainen op de bergen. Waarom?
Mijn ervaring tot nu toe zegt dat het belangrijkste is om een doel voor jou en de coach te hebben. Vertrouw op je coach, wees ijverig en luister naar je lichaam. En leer, altijd.
En natuurlijk luisteren naar de bergen … 
/Snezana Djuric, Arduua koploper