Η αληθινή μου επιχειρηματική ιστορία – Η επιτυχία στο εξωτερικό ενώ το εσωτερικό καταρρέει (μέρος 3)
Η επιχείρηση γινόταν πιο δυνατή, είχαμε ένα επιθετικό σχέδιο ανάπτυξης, είχαμε ένα εξωτερικό συμβούλιο και η πίεση πάνω μας αυξανόταν.
Θυμάμαι αυτά τα χρόνια ως «όταν η σοβαρότητα ανέλαβε το παιχνιδιάρικο της λειτουργίας μιας επιχείρησης»…
Αν δεν έχετε διαβάσει τα μέρη 1 και 2, σας συνιστώ να ξεκινήσετε με αυτά…
Η αληθινή μου επιχειρηματική ιστορία – Η εκκίνηση (μέρος 1)
Η αληθινή μου επιχειρηματική ιστορία – Η φάση δημιουργίας (μέρος 2)
Ήμασταν στην κορυφή και η επιχείρηση φαινόταν υπέροχη
Κατά τη διάρκεια των ετών 2009 – 2011 όλα φαίνονταν πολύ καλά από εξωτερική σκοπιά. Ήμασταν στη λίστα FAST 50 (Οι 50 ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες στη Σουηδία) και πήραμε το Di Gasell Reward (μια ανταμοιβή για τις πιο επιτυχημένες εταιρείες στη Σουηδία) 2 συνεχόμενα χρόνια.
Κάναμε το πρώτο μας μικρό απόκτημα και αύξησε τη βάση των πελατών μας, η οποία ήταν μια καλή κίνηση για εμάς και επίσης μια εξαιρετική εμπειρία.
Συνεχίσαμε να προχωράμε, αλλά καθώς η πίεση αυξανόταν πάνω μας, αρχίσαμε να κάνουμε και λάθη…
Τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν με λάθος τρόπο
Άρχισα να συνεργάζομαι πιο στενά με το νέο εξωτερικό συμβούλιο και τη μελλοντική μας στρατηγική. Ένα λάθος που κάναμε (όπως μπορώ να δω τώρα) είναι ότι δεν εμπλέξαμε αρκετά τους άλλους στενούς συναδέλφους μου και η στρατηγική επικεντρώθηκε στους αριθμούς αντί στο περιεχόμενο σε αυτό που κάναμε.
Είχαμε μηνιαίες συναντήσεις παρακολούθησης και οι γνώσεις των διοικητικών συμβουλίων για τη δομή και την αναφορά ήταν καλές στην αρχή της συνεργασίας μας. Αλλά όσο περνούσε η ώρα, ένιωθα ότι εστιάζαμε λάθος. Οι γνώσεις των διοικητικών συμβουλίων για την επιχείρηση στην οποία βρισκόμασταν ήταν πολύ χαμηλές (κατά τη γνώμη μου τώρα), και ως εκ τούτου η εστίασή τους στην ηγεσία γίνεται περισσότερο ελεγκτική αντί να υποστηρίζει. Το επίκεντρο ήταν οι αριθμοί που ακολουθούν τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, αντί να εστιάζουμε στην ποιότητα σε αυτό που κάναμε και στη μακροπρόθεσμη επιτυχία μας.
Αυτό επηρέασε την ηγεσία μου με άσχημο τρόπο και η δική μου κρίση άρχισε να αποτυγχάνει.
Καθώς μεγαλώναμε, χρειαζόμασταν περισσότερους ανθρώπους και είχαμε πρόβλημα να βρούμε τους κατάλληλους ανθρώπους που να ανταποκρίνονται στα υψηλά μας πρότυπα. Έτσι, αυτό που συνέβη είναι ότι χαμηλώσαμε τα στάνταρ μας και αρχίσαμε να προσλαμβάνουμε λάθος ανθρώπους και μπήκαμε σε ένα ατελείωτο πρόβλημα προσωπικού της ιστορίας.
Ενώ τα πράγματα αρχίζουν να πηγαίνουν στραβά, θα μπορούσα επίσης να νιώθω ταυτόχρονα ότι το προσωπικό μου επίπεδο ενέργειάς μου πέφτει. Έχω επίσης την αίσθηση ότι φεύγω "αυτή είναι η οικογένειά μου" προς την «Αυτή είναι μια δουλειά που πρέπει να κάνω».
Μια προσωπική κρίση με έκανε κακό μάνατζερ
Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα αυτά τα άσχημα πράγματα, βρίσκομαι σε κάποιου είδους προσωπικές κρίσεις. Σχεδόν έκλεινα τα 35 και το μόνο πράγμα που με ένοιαζε τα τελευταία 5 χρόνια είναι δουλειά, δουλειά και δουλειά. Άρχισα να σκέφτομαι περισσότερο το νόημα της ζωής, το μέλλον μου και για μένα. Η αίσθηση μέσα μου ότι κάτι έλειπε στη ζωή μεγάλωσε και ήρθε η ώρα για μια αλλαγή.
Ήθελα περισσότερα από τη ζωή. Ήθελα να κάνω δικά μου παιδιά και οικογένεια.
Δυστυχώς, αυτή τη φορά δεν μας πήγε καλά. Προσπαθήσαμε και προσπαθήσαμε και μετά από λίγο αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά με τον φυσικό τρόπο.
Άρχισα να παίρνω ορμόνες, βγάζοντας τον εαυτό μου εκτός ισορροπίας. Και μπορώ να δω τώρα πολλά χρόνια μετά, ότι τότε άρχισα να χάνω τον έλεγχο της ηγεσίας μου και έγινα κακός μάνατζερ.
Ακόμη και τα εναρκτήρια που αγαπούσαμε πήγαν στραβά
Την ίδια μέρα που πηγαίναμε στο Atrox ετήσια εναρκτήρια εκδήλωση στο θέρετρο σκι Åre το έτος 2010 (όταν μόλις έκανα την τρίτη μου εξωσωματική γονιμοποίηση με ορμόνες), ο Fredrik και εγώ λαμβάνουμε το απόλυτο χειρότερο μήνυμα στη ζωή μας. Αυτό δεν είναι κάτι που το πλήρωμα γνώριζε, αλλά στο δρόμο για το σιδηροδρομικό σταθμό με κάλεσε ο γιατρός. Κάνει ησυχία για λίγο στο τηλέφωνο, αλλά μετά μου λέει. – Δεν θα μπορέσετε ποτέ να κάνετε δικά σας παιδιά.
Φυσικά συνθλίβομαι τελείως. Όμως, παρά αυτό το κακό μήνυμα, αποφασίσαμε να πάμε, και ότι «η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί».
Αυτή ήταν μια πολύ κακή απόφαση. Σχεδόν όλα πήγαν στραβά σε εκείνο το ταξίδι. Δεν ήμουν σε πολύ καλή κίνηση, υπήρχε πάρα πολύ αλκοόλ και όλα τα κακά πράγματα συνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού.
Επιπλέον, έκανε πολύ κρύο, και στο σπίτι μας από το Åre το τρένο κόλλησε για 12 επιπλέον ώρες τη νύχτα λόγω της κακοκαιρίας. Περνούσαμε τη νύχτα στο τρένο, πηγαίνοντας απευθείας από το τρένο στη δουλειά τη Δευτέρα το πρωί.
Μπορώ όμως να χαίρομαι τώρα 9 χρόνια μετά που αυτή είναι μια στιγμή στη ζωή που όλοι στην Atrox θυμούνται και που τώρα μπορούμε να γελάμε μαζί.
Συνεχίζει να ακολουθεί τα μεγάλα μας σχέδια
Παρόλο που ήξερα μέσα μου ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, συνεχίσαμε να προχωράμε, προσπαθώντας να τηρήσουμε το «μεγάλο σχέδιο».
Μεγαλώναμε από το τρίτο μας γραφείο και αρχίσαμε να ψάχνουμε για ένα μεγαλύτερο.
Τελικά, εγγραφήκαμε για ένα τεράστιο γραφείο (πολύ μεγαλύτερο από αυτό που χρειαζόμασταν στην πραγματικότητα). Αλλά δίδαξα ότι ήταν καλή ιδέα εκείνη τη στιγμή.
Γιατί επρόκειτο να μεγαλώσουμε. ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Κάτι μαγικό συμβαίνει
Κόντρα σε όλες τις πιθανότητες εγώ και ο σύζυγός μου καταφέραμε να μείνουμε έγκυος, αλλά και με δίδυμα. Ποτέ δεν δίδαξα ότι αυτό θα συνέβαινε ποτέ, και ήμασταν τόσο χαρούμενοι.
Αλλά την ίδια στιγμή που προσπαθούσαμε να είμαστε χαρούμενοι για αυτό, είχαμε τόσα πολλά πράγματα που έπρεπε να επιλυθούν στο Atrox. Ποιος θα με αντικαθιστούσε για παράδειγμα; Τα τελευταία 5 χρόνια, βασικά είχα εργαστεί για τέσσερις σε ρόλους ως Διευθύνων Σύμβουλος, Διευθυντής πρακτορείου Ιστού, Διευθυντής έργου και ειδικός πωλήσεων.
Ένιωθα άρρωστος όλη την ώρα, το να πηγαίνω στη δουλειά δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικό. Προσπαθήσαμε και προσπαθήσαμε αλλά δεν βρήκαμε τους κατάλληλους ανθρώπους να με αντικαταστήσουν.
Η εγκυμοσύνη μου δεν ήταν τόσο απλή και υπέφερα από συσπάσεις. Έπρεπε να μείνω στο νοσοκομείο τον Οκτώβριο του 2010 και από τότε ήμουν σε αναρρωτική άδεια για 3 μήνες, μέχρι να γεννηθούν τα δίδυμα.
Ώρα για το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή
Οι δίδυμοι μας Τομ και Ματίλντα γεννήθηκαν τον Ιανουάριο του 2011 και είναι απολύτως ό,τι καλύτερο έχει συμβεί σε εμένα και στον Φρέντρικ.
Φυσικά κλήθηκαν επίσης να γίνουν μέλη της οικογένειας Atrox 
.
Στην αρχή ήταν αρκετά δύσκολο. Διευθύνει μια επιχείρηση 20 ατόμων και ταυτόχρονα φροντίζει νεογέννητα δίδυμα. Το δύσκολο είναι στην πραγματικότητα μια υποτίμηση, δεν λειτούργησε καθόλου. Η ενέργειά μου τελείωνε και προχωρούσα προς το να καώ.
Δούλεψα πάρα πολύ λαμβάνοντας υπόψη την κατάστασή μου και τα πράγματα πήγαιναν άσχημα. Βλέπαμε κάθε μήνα ότι τα νούμερα στο πρακτορείο Ιστού μειώνονταν και ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως θα έπρεπε.
Τότε η ομάδα διαχείρισης ήρθε με μια πολύ σοφή απόφαση. Ας ορίσουμε μια προθεσμία για αυτό.
Εάν η κατάσταση δεν έχει επιλυθεί στις 31 Ιανουαρίου 2012, τότε θα πουλήσουμε αυτό το μέρος της επιχείρησης.
Και αυτό έγινε.
Η διαδικασία πήγε αρκετά γρήγορα και τον Μάιο του 2012 πουλήσαμε το “Atrox Web Agency”, που ήταν η μισή εταιρεία. Ήταν μια επώδυνη απόφαση να πουλήσω το «μωρό μου», αλλά ξέρω από τώρα ότι αυτή ήταν μια από τις καλύτερες αποφάσεις που έχω πάρει ποτέ στην επιχείρηση.
Και με ένα μικρό περιθώριο σώσαμε την εταιρεία από τη χρεοκοπία, αλλά και εμένα από το να καω.
Πλήρης εστίαση στις υπηρεσίες πληροφορικής της Atrox
Τώρα ήρθε η ώρα για το επόμενο κεφάλαιο του Atrox. Το Atrox IT-Services ήταν μια καλή επιχείρηση και αποφασίσαμε να κάνουμε το Atrox στον καλύτερο MSP (Managed Service Provider) στον κλάδο.
Και έτσι, κάναμε…
Διαβάστε περισσότερα για την επόμενη και τελευταία φάση Η αληθινή μου επιχειρηματική ιστορία – Κάντε το ξανά και κάντε το σωστά (μέρος 4) .
/Katinka Nyberg